بررسی نقش استاجلوها در دوره صفوی در ایالت آذربایجان.

استاجلوها به عنوان یکی از اقوام موسس، نقش بسزایی در تشکیل و توسعه ی دولت صفوی ایفا کردند. آنان در طی حکومت صفویان یکی از پایه های قدرت و از ارکان سپاه و سازمان نظامی آن به حساب می آمدند. استاجلوها در دوران حکومت شاه طهماسب، در ایالت آذربایجان ساکن بودند. تقریبا در حکومت همه ی پادشاهان این سلسله، قبیله ی استاجلو نقش بسزایی در ارتباط آنان با دولت های همجوارشان داشت. با وجود این، درگیری ها و جنگ های استاجلوها با سایر قبایل قزلباش در دوران حکومت صفوی، باعث از میان رفتن ثبات و امنیت در کشور شد، اما وفاداری آنان نسبت به حکومت صفوی در مقایسه با سایر قبایل قزلباش، قابل توجه است. نکته این است که با کنار گذاشتن آن ها از مناصب درباری توسط شاه عباس اول، زمینه ی تضعیف و سیر تدریجی سقوط سلسله ی صفوی، تشدید شد. علاوه بر این درگیری های درون قبیله ای میان امرای استاجلو نیز، باعث تضعیف آنان شد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی نقش قبیله ی استاجلو در دوره ی صفوی از ابتدای تشکیل این سلسله تا انقراض آن می پردازد. نقش آن ها در ارتباط با عثمانی ها و گورکانیان هند، مورد بررسی قرار می گیرد. استقرار استاجلوها در ایالت آذربایجان و پراکندگی آنان در سایر ایالات ایران و اثرگذاری آن ها بر روند تحولات این سلسله، در این پژوهش مورد مطالعه خواهد بود. واژگان کلیدی: استاجلوها، قبایل، قزلباش، صفویه، آذربایجان